Kitap,
Sabahattin Ali’nin eşi Aliye Ali’ye ve kızı Filiz Ali’ye 1935-48 yılları
arasında yazdığı mektupların bir kısmını içermektedir.
Mektuplarda
S. Ali, Aliye Ali’ye olan aşkını, hasretini, sevgisini, özlemini öylesine
güzel, öylesine duru, öylesine samimi, taa yüreğinden, en içten sözcüklerle
anlatmış ki… Bütün kalbinizle o ulu aşkı hissedeceksiniz. Ben okurken eridim
bittim resmen, kimbilir Aliye Hanım neler hissetmiştir…
Mektuplardan
oluşan bu kitabı okuduğunuzda romantik bir eş ve mükemmel bir aile babası ile
tanışacaksınız ve defalarca defalarca defalarca okumak isteyeceksiniz… Ancak
kitapta kendisine gelen yanıtlar yer almıyor ve çok kısa zamanda bitiyor, bu
durum sizi üzebilir.
Mektuplardan
bölümler paylaşmak istiyorum:
“Etrafın
seni sıktığı zaman kitap oku… Ben şimdiye kadar her şeyden çok kitaplarımı
severdim. Bundan sonra her şeyden çok seni seveceğim ve kitapları beraber
seveceğiz. İnsan muhittin bayağı, manasız, soğuk tesirlerinden kurtulmak
istediği zaman yalnız okumak fayda verir. Bana en felaketli günlerimde
kitaplarım arkadaş oldu. Fakat bu yetmiyor. Şiirlerimde de gördün ki, kitaplara
rağmen çok ıstırap çektim. Çünkü candan bir insanım yoktu. Sen benim yarım
kalan tarafımı ikmal edeceksin.”
“Binlerce
defa dudaklarından öperim Aliye’m.”
“Pek
az misafirliğe gitmek ve pek az misafir çağırmak istiyorum. Bir sürü fesat ve
dedikoducu insanlarla ahbaplık edip ne olacak sanki?”
“Hayat
ve felaketler beni o kadar gülmekten ve neşeden uzaklaştırdı ki kendimi, senin
getirdiğin bu saadet dünyası içinde bile şaşkınlıktan kurtaramıyorum.”
Kitap
Okumak Harika Bir Eylemdir!
Esra
K.K.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder